Εγκεφαλικός Θάνατος, Ο Παιδιατρικός Ασθενής Και Οι Νοσηλευτές

Pamela B. Zielinski

http://i.telegraph.co.uk/multimedia/archive/01615/coma_1615608c.jpg

Ο όρος «εγκεφαλικός θάνατος» έχει δεσμούς με την ιατρική, τη νομική, την ηθική και τη φιλοσοφική συζήτηση, και ως εκ τούτου είναι ένας περίπλοκος και ενδεχομένως ασαφής όρος. Μερικοί δηλώνουν ότι με το θάνατο του εγκεφάλου το άτομο δεν έχει πλέον ένα όργανο "κύριας ρύθμισης" που να ενοποιεί τον οργανισμό του ως σύνολο, και οι υποστηρικτές αυτής της άποψης εξισώνουν την απώλεια της ενοποίησης με τον κλινικό θάνατο. Άλλοι πιστεύουν ότι αυτός δεν είναι ένας υποστηρίξιμος λόγος να θεωρούν ένα άτομο που είναι εγκεφαλικά νεκρό ως κλινικά νεκρός. Έτσι, υπάρχει διαμάχη γύρω από το θέμα αυτό, και οι νοσηλευτές δεν επιμένουν σε αυτή τη συζήτηση. Είτε κάποιος υποστηρίζει τον ορισμό του εγκεφαλικού θανάτου ως κλινικού θανάτου είτε όχι φαίνεται να εξαρτάται από μια άποψη του καθένα για τη σχέση νου-σώματος.Οι παιδιατρικοί νοσηλευτές εμπλέκονται στη διαμάχη αυτή, λόγω της φροντίδας που παρέχουν τόσο στο άρρωστο παιδί όσο και στην οικογένεια σε αυτόν τον ανησυχητικό χρόνο.

link:http://www.pediatricnursing.net/ce/2013/article37017038.pdf